- pərəstişkar
- is.1. Pərəstiş edən, tapınan sitayiş edən; ibadət edən. Pərəstişkar olmaq – pərəstiş dərəcəsində sevmək, məftun olmaq, vurulmaq. Sevgilim, eşqü həvəsdən daha mən bizaram; İndi bir başqa dilarama pərəstişkaram. A. S.. <Əzra Zəhraya:> Səndə bir öylə hüsnü cazibə var; Ki, olur hər görən pərəstişkar. H. C..2. məc. Pərəstiş dərəcəsində sevən; məftun, vurğun. <Rasim Yavərə:> Etiraf etməliyəm ki, mən də bu cür sənətin pərəstişkarıyam. M. İ..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.